Pages

Saturday, April 30, 2011

တလဲြရာ

သူရို႕ ဇာေရာက္လားကတ္ေလမသိ။
တပတ္လံုးလံုး ယင္းသူရို႕ေႀကာင့္ ေမွာင္မွဳိင္းျပီးေက နိန္လို႕မေကာင္း။

ေအနိန္႕ေတာ့ ေပၚမလာ။
ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုး ျပာျပာလင္းလင္း။
ပတ္၀န္းက်င္ကလည္း နီေရာင္ျခည္တိနန္႕ စိုစြတ္လို႕။
အစိမ္းေရာင္တိကလည္း အားလံုးကို နီရာယူလုိ႕။

သငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ဖုန္းဆက္ေတ။
"ေ၀း.. ေအနိန္႕လာဖို႕မနား"
အကြ်န္'မိန္႕' လားေရ။
သူေျပာမွ အတြက္ေပၚလာေရ။
ခပ္တည္တည္နန္႕
"မလာပဲ ဟိဖုိ႕လားေယ"


မိုးရြာထားလို႕ ျဖစ္နိန္ေရ အိမ္ရိက ပန္းေမြ႕ယာကို နင္းေလွ်ာက္လာယင္းနန္႕...

"အေ၀း.. တစိက မမွန္"
"အားလံုးက တလဲြရာ"
အကြ်န္ေအာ္လုိက္မိေရ။
ေတာ္သိေရ။ အနားမွာ လူမဟိလို႕။

အမွန္တကယ္ျဖစ္သင့္စြာက အိမ္ရိက လမ္းက ငါအိပ္ေတ ႀကမ္းခင္းပိုင္ မာေတာင့္နိန္ရဖို႕စြာ။
အပင္စိမ္းတိကိုလည္း အကြ်န္ မေက်နပ္။
နီေရာင္ျခည္ကိုလည္း အကြ်န္ မေက်နပ္။
ဇာျဖစ္လို႕ ပိုတုိဆင္းသစ္ဆစ္ လုပ္ပီးနိန္ရေလ။
အစိမ္းေရာင္တိက အားလံုးကို နိန္ရာယူလို႕။
ဇာျဖစ္လို႕ အစိမ္းေရာင္တိကိုပဲ ဖန္တီးပီးနိန္ရေလ။
တျခားအေရာင္ေခ်တိကုိလည္း ဖန္တီးအံုးသိပလင္။

အကြ်န္ သတိရလို႕နာရီႀကည့္လုိက္မိေရ။
အကြ်န္ေနာက္က်နိန္ပ်ာယ္။

ျခီလွမ္းတိကို ကက်ယ္လွမ္းယင္းနန္႕ ကမူးကရူး လားနိန္မိေရ။
ေနာက္က်လို႕မျဖစ္။
ေအနိန္႕ ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္းေက်ာင္း ေဖာင္ပိတ္ဖို႕။ ။

--------------------------------------------------------------------
အကို႕စာတိက နည္းနည္း လလီးေခ် ခံပါေရ ဆိုေရ ေဘာ္ဒါတိအတြက္ အသစ္ေခ်တစ္ပုဒ္ကို စမ္းႀကည့္လုိက္ပါယင့္။ Feedback ပီးေရအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါေရ။

0 comments:

Post a Comment

 
© Copyright by AS  |  Template by Blogspot tutorial